Nieuwe onderdelen leren, met of zonder hulpverlening?

Als trainer van een groep zal je jezelf hierin misschien best wel herkennen. Je gaat je groep sporters iets nieuws aanleren of een onderdeel verbeteren die nog niet goed genoeg gaat. Je hebt hierin vaak een bepaald ritme, vaste oefeningen die je aanbiedt om een nieuw onderdeel aan te leren of te verbeteren. Misschien maak je verschillende groepjes, met verschillende oefenvormpjes die je tijdens de training herhaalt. Je helpt de groep om naar een nieuw onderdeel te werken.

Hulpverlenen of niet?

Kies jij er als trainer voor om de sporters te vangen of vang je ze juist niet. Nu zal je misschien denken, niet vangen? Ik ben er als trainer van overtuigd dat het voor sommige sporters best goed zou kunnen zijn om juist niet te vangen bij bepaalde onderdelen.

Het kan bij veel meer onderdelen, maar denk eens aan een radslag op de balk. We hebben allemaal wel eens turnsters gehad die dit best spannend vinden. Ze blijven om hulp vragen (wat prima is) en zouden jou als trainers het liefste naast de balk willen hebben staan als ze hun oefening doen. Maar misschien is er wel een andere manier om de turnsters meer vertrouwen te geven.

 Natuurlijk kan de turnster een radslag op een lijntje want anders wordt er niet voor gekozen om dit onderdeel op de balk te gaan doen. Wat je kan doen is de turnster op de lage balk zetten. Je helpt een aantal keren als trainer en daarna gaat de turnster ermee aan de slag. Ze gaat oefenen. De eerste beurt zet ze beide voeten misschien wel naast de balk, bij een volgende beurt heeft ze misschien al wel één voet op de balk staan en uiteindelijk maakt ze een radslag op de grondbalk. Als de radslag op de lage balk is gelukt dan geef je als trainer misschien wel de volgende opdracht. Radslag op een wat hogere balk. De turnster vraagt om hulp en jij helpt met de radslag op een hogere balk. Deze stappen doorloop je totdat ze hem uiteindelijk kan op de wedstrijdbalk. De meeste jonge turnsters vinden het fijn om eerst nog een paar keer geholpen te worden voordat ze het alleen gaan doen.

Lesgeven zonder hulpverlenen 

Maar laten we het eens anders aanpakken. Zouden we de turnsters een radslag op de wedstrijdbalk aan kunnen leren zonder dat wij als trainers, de turnster gaan helpen?

Laten we starten bij de radslag op het lijntje. Als dit lukt, leg dan eens een balk verbreder op de grond. Laat de turnster daar de radslag op gaan maken. Zonder dat jij de turnster helpt. Lukt dit, dan kan je verder naar de volgende stap, radslag op een bank. Ook hier gaat de turnster weer alleen aan de slag. Vinden ze dit spannend, ga dan gewoon een stapje terug, totdat ze voldoende vertrouwen heeft in zichzelf om een stapje verder te gaan. De volgende stap zou bijvoorbeeld een grond balk kunnen zijn, of een bank die wat hoger boven de grond wordt gezet. Alle stapjes die je bedenkt als trainer, moeten zelfstandig worden uitgevoerd door de turnster. Durft de turnster het volgende stapje nog niet (zonder hulp), laat ze dan gewoon teruggaan naar de vorige oefening. Dit is helemaal niet erg. Doordat dit vaker lukt, geven ze zichzelf meer vertrouwen en durven ze misschien vijf beurtjes later wel een stapje verder te gaan.

Tot ze uiteindelijke zelf naar de laatste stap gaan, de wedstrijdbalk, zonder hulp, zonder matjes, helemaal zelfstandig. Met voldoende vertrouwen stappen ze de balk op en zullen ze zonder angst een radslag gaan maken op de hoge balk. Uiteindelijk zorgt dit misschien ook wel voor een stabieler onderdeel die uitgevoerd wordt op een wedstrijd.

Zou jij dit toe kunnen passen in jouw les? Lijkt dit je leuk en met welke onderdelen zou dit nog meer kunnen? Of misschien geef je altijd al wel op deze manier les. Ik ben erg benieuwd naar jouw ervaringen en ideeën hierover. Laat het ons weten!