Mee gaan op een turnkamp; hoe voelt dat nou echt?

Afgelopen week ben ik voor het eerst in mijn leven op turnkamp geweest. Ik hoorde van teamgenootjes dat ze ook op kamp gingen en mij leek het ook wel wat. Door Corona ging het kamp waar ik me oorspronkelijk voor had opgegeven niet door, dus heb ik gezocht naar een ander kamp. Gelukkig had ik die gevonden, en vorige week was het dan zo ver. In dit blog neem ik jullie mee op mijn kamp en deel ik mijn ervaringen.

Dagkamp

Vanwege corona ging mijn kamp door in de vorm van een dagkamp. Gelukkig had ik een slaapplekje gevonden in de buurt van het kamp zodat ik niet iedere avond en ochtend meer dan een uur moest rijden. Zondagavond ben ik naar Nijmegen gegaan zodat we maandagochtend (de 1^e dag van het kamp) alle tijd hadden. Ik vond het ontzettend spannend maar had enorm veel zin in de eerste dag. Ik was samen met een vriendin die al veel vaker op turnkamp was geweest, gelukkig kon ze mij een beetje vertellen hoe zo’n kamp was.

De eerste dag van turnkamp

Maandagochtend zijn we het kamp begonnen met een kennismaking. Onze groep was heel erg leuk! Er waren veel verschillende kinderen van jong tot oud met allemaal verschillende niveaus. Vrij snel begon onze 1^e training. Mijn lijf zat vol adrenaline en had heel veel energie. In een groep met alleen maar turnsters van de 1^e, 2^e en 3^e divisie terwijl ik zelf 4^e divisie turn, maakte het extra spannend. Vanaf begin af van wilde ik dus mijn stinkende best doen om mee te komen met mijn groepje van het turnkamp. De 1^e training ging heel erg goed! Ik merkte wel het niveauverschil met mijn groepje. Wat voor hen basiselementen waren, waren voor mij soms al lastige elementen, ik moest dus ook hard werken.

Nieuwe technieken

Ik heb veel nieuwe technieken geleerd en op sommige stukjes wat aangepast in vergelijking met mijn groepje. Maar ondanks dat ging het heel erg goed en had ik al weer zin in de volgende training.
Tussendoor lunch gehad en naar buiten geweest voor een aantal spellen. Onverwachts kwam het jeugdjournaal langs en werd onze 2^e training naar voren gehaald zodat ze konden filmen in de zaal.

Minder energie

Met wat minder energie als ‘s ochtends ging ik de 2^e training in. Ik mocht een interview doen met het jeugdjournaal en daarna hadden we 2 keuzetoestellen. Zelf werkte ik heel hard aan mijn elementen waardoor ik zelfs al nieuwe dingen deed. Dat maakte mij ontzettend trots. Voor het eerst anderhalve schroef gedaan en gelijk geland! Al gauw was de 2^e training van het turnkamp ook afgelopen en had ik echt de tijd van mijn leven. Alle trainsters en turnsters waren superleuk en ik was ook echt trots op mezelf.

Ik ben vaak best wel streng voor mezelf omdat ik op mijn best wil presteren. Dat merk ik  met de trainingen, waarbij ik veel naar de andere meiden kijk om dingen te leren. Sommige elementen die zij gewoon deden droom ik alleen maar van. Dat motiveerde mij enorm. Ik heb achteraf gezien mezelf op dat punt misschien wel iets te veel met hen vergeleken, maar op dat moment had ik daar nog geen last van.

Na de training

Na de training gegeten en nog wat spellen gedaan. De dag ging heel snel voorbij en vervolgens gingen we naar onze slaapplek. Ik sliep samen met een vriendin en we hebben het de hele avond over het turnkamp gehad. ’s Avonds vertelde ik dat ik het supergaaf vond en dat het ook leuk was om een keer met andere mensen te turnen. Natuurlijk gingen we op tijd naar bed want de ochtend daarna moesten we weer vroeg opstaan.

Dag 2 van turnkamp

Dag 2! Ik had er zin in. Ik had ontzettend veel spierpijn, vooral in mijn bovenbenen. Na een goed ontbijt gingen we de deur uit richting de turnhal. Gelukkig was ik niet de enige met spierpijn, en stiekem kon ik er ook wel heel erg om lachen hoe ik zo voorzichtig mogelijk op mijn stoel ging zitten en zo langzaam als ik kon de trap af liep. We trainden vandaag in de topsporthal waar de eredivisieturnsters nog aan het trainen waren toen we binnen kwamen. Het was heel gek, ik stond opeens met de meiden in de zaal naar wie ik vorig jaar had gekeken tijdens het NK in Ahoy. Ik vond het een heel speciaal moment om te zien hoe zij aan het trainen waren.

Nieuwe energie

Vol goede moed begon ik aan de 1^e training van de dag. Al gauw was ik de spierpijn vergeten en waren we lekker aan het trainen. We hadden ‘s ochtends 2 clinics: van een choreograaf en een krachttrainer van team NL. Het was heel interessant en ook wel een beetje moeilijk. Vervolgens gewerkt aan methodieken op onder andere brug en sprong. Op brug hadden we training van de hoofdtrainster van topsport.

We werkten aan zolendraaien. Iets wat ik ontzettend moeilijk vind en waar ik heel hard voor heb moeten werken om het onder de knie te krijgen. Ik was daarom ook erg teleurgesteld toen het niet wou lukken. Teleurgesteld in mezelf maar ook omdat ik de kans had om met een topsporttrainster te werken en het net op dat moment niet wilde lukken. Dat was eigenlijk een moment dat ik mezelf wat moed moest inpraten. Ik dacht bij mezelf: er komen nog heel veel trainingen aan tijdens dit turnkamp en misschien lukt het dan wel.

Nog een beetje teleurgesteld maar wel met nieuwe energie gingen we naar sprong. We werkten aan yurchenko’s. Iets wat ik nog nooit had gedaan terwijl de rest van mijn groep er al heel ver mee was. Alsnog heb ik heel hard mijn best gedaan met de oefeningen waardoor ik uiteindelijk een yurchenko (zonder salto) met hulp over een lage pegasus heb gesprongen.

Voeding en topsport

‘s Middags 2 clinics gehad over voeding en topsport. Ik wist altijd wel dat gezonde voeding belangrijk was, maar door de clinic weet ik precies wat ik het beste kan eten en op welke tijdsstippen. De clinic over topsport was heel indrukwekkend. De topsporttrainster vertelde hoe ze vanuit Australië helemaal naar Nederland was gekomen. En ook 2 topsportturnsters vertelden over hun week. Topsport is echt een heel bijzonder leven waarbij je echt volledig voor je sport moet gaan. Ik vond het heel leuk om te horen over Jong Oranje en hun ervaringen.

‘s Avonds hadden we de 2^e training. Weer hard gewerkt aan verschillende methodieken en elementen. De trainingen gaan tot nu toe echt heel erg goed. Ik merk wel dat mijn energie minder is en dat het ook best wel zwaar is zoveel trainen, maar ik heb het er voorover.

Dag 3 van turnkamp

Je merkt aan alles dat je lichaam op is. Spierpijn, blaren, blauwe plekken en je bent moe. Ondanks dat gaf ik alles tijdens de training. Ik had het tijdens de training best zwaar. Mentaal was ik aan het vechten omdat ik door wilde gaan, ondanks dat alles zeer deed. Uiteindelijk wel een hele goede training gehad maar wat was ik blij dat die voorbij was. Een turnkamp is heel erg leuk maar ik heb het ook onderschat. Ik had dit nog nooit eerder gedaan, dus mijn lichaam was niks gewend. Ik had niet verwacht dat mijn spieren zo moe zouden zijn en dat het mentaal ook best zwaar was (door het niveau van mijn groep, de nieuwe indrukken, het harde werken en de vermoeidheid).

Even afkoelen

Gelukkig gingen we ‘s middags naar het zwembad. We hebben een super toffe middag gehad, we gingen van de glijbaan, hebben acro in het water gedaan en vooral rustig aan gedaan en gerelaxt. Mijn spieren hadden de rust echt even nodig en het was ook heel fijn om even wat anders te doen. ‘s Avonds hebben we de dag afgesloten met weerwolven en wat was het gezellig! Ik heb nog nooit zo hard gelachen en ook ‘s avonds na het kamp had ik nog de slappe lach.

Dag 4: de zwaarste dag

Dit was de zwaarste dag van het hele turnkamp. Ik was eigenlijk te moe om te trainen. Ik moest ‘s ochtends heel erg wennen aan het over de kop gaan en ik was steeds mijn coördinatie kwijt. Doordat ik van mezelf altijd best wel streng ben en ik in een groepje zat met een hoger niveau dan ik, vond ik de week best zwaar. Ik moest constant hard werken en was teleurgesteld dat het soms niet wilde lukken.

Tijdens de 1^e training op brug stortte ik eigenlijk een beetje in. Het wilde niet lukken en mijn lichaam deed op heel veel plekken zeer. Ik voelde de bui al hangen en ging even naar de wc om op adem te komen. Tot mijn eigen verbazing barstte ik toen in tranen uit. Alle vermoeidheid, emoties en nieuwe indrukken van die week op turnkamp kwamen er uit. Het was echt heel zwaar maar ook een superleuke ervaring. Op dat moment worstelde ik met mijn gedachten.

Na een paar minuten kwam ik op adem en kon ik even nadenken. Ik heb er over nagedacht om te stoppen en de rest van de training toe te kijken en ook tijdens de 2^e training aan de kant te zitten. Gelukkig heb ik op dat moment mezelf kunnen herpakken en ben ik terug de zaal ingegaan en heb ik de training afgemaakt. Uiteindelijk heb ik redelijk goed de training kunnen afmaken.

Vermoeid

‘s Middags tijdens de 2^e training ging het helaas wel weer even mis. We waren op balk bezig met salto opsprongen. Ik deed hem voor het eerst alleen en zonder blokken naast de balk. Mentaal was ik er nog niet helemaal klaar voor en uit angst deed ik midden in de lucht mijn benen open. Vervolgens klapte ik met mijn linkerbeen heel hard op de balk. Daardoor kwam ik daarna heel hard op de grond terecht. Een schok ging door mijn lijf, en het deed ook best pijn. Ik moest huilen van de pijn maar ook weer van de vermoeidheid en van de schrik.

Gelijk dacht ik bij mezelf: ik moet het nog een keer doen anders durf ik het nooit meer. Dus stond ik op en ging al weer klaar staan. De trainster kwam naar me toe en zei: “ Haal even adem, drink wat water en probeer hem daarna nog een keer”. Het was heel erg eng maar ik heb hem nog een keertje gedaan. Het was een mooie overwinning en een goede afsluiting van het turnkamp.

Mezelf overtroffen

Aan het einde van de training mocht iedereen nog een element laten zien dat ze die week hadden geleerd en waar ze trots op waren. Eerst wilde ik niks laten zien omdat ik echt op was, ik had geen energie meer over. Maar toen ik zag dat iedereen iets ging doen dacht ik: ik ga toch ook maar iets doen. Ik hoopte dat ik goed zou landden. En het lukte! Ik kreeg een heel hard applaus van iedereen en ik was heel trots op mezelf. Ik had het de hele week volgehouden en ik heb heel veel nieuwe dingen geleerd en mezelf, zeker weten, overtroffen met alles!

Wat neem ik mee van het turnkamp

Het 1^e turnkamp waar ik ooit naar toe ben geweest was een hele bijzondere ervaring! Ik heb heel veel geleerd qua elementen maar zeker ook mentaal en buiten de training om. De sfeer tijdens het hele kamp was zo relaxt dat je echt jezelf kon zijn. Nog nooit heb ik zo veel spierpijn gehad. En nog nooit ben ik zo moe geweest. Ik ben trots op mezelf dat ik het de hele week heb volgehouden en dat ik mezelf overtroffen heb met alles. Toen heb moeilijk was heb ik doorgezet en extra hard gewerkt toen het nog net niet lukte. Ik heb heel veel nieuwe elementen geleerd en heel veel nieuwe vriendinnen gekregen. Het is zeker iets wat ik volgend jaar weer opnieuw wil doen.

Ik raad het zeker aan iedere turnster die gemotiveerd is aan en die meer wil leren! Het is ontzettend zwaar maar, zeker weten, de moeite waard!!

Ik kijk terug op een hele mooie en bijzonder week turnkamp, die ik nooit meer zal vergeten! (Het is natuurlijk voor iedere turnster een andere ervaring, maar dit is die van mij.)