Kip binnen de turnsport: de verschillende fasen onder de loep genomen

In deze blog nemen we je mee in de technische analyse van de kip. Daarnaast lichten we de verschillende fasen uit de element toe. Hiermee hopen we je meer inzicht in dit mooie maar lastige turnelement te geven. Waardoor jij hopelijk snel en goed aan de slag kan in je eigen turnlessen.

Hoe ziet de kip er uit?

Voordat we je precies gaan uitleggen hoe de verschillende fasen van de kip zich kenmerken, vertellen we je eerst wat de kip nu precies is.

De kip is een turnelement dat wordt uitgevoerd op verschillende toestellen.

• rekstok
• ongelijke brug
• gelijke brug
• ringen

Naast de verschillende toestellen, heb je ook verschillende vormen van de kip

• aanzweef kip ( als opsprong)
• zweefkip
• stille kip
• kip vanuit vouwhang
• loopkip

De beweging in fasen

Als een kip op de ongelijke of gelijke brug wordt uitgevoerd als opsprong aan de (lage) legger, is er in de eerste fase van de kip, de aanzweef, een heuphoek van ongeveer 90 graden. De turnster ( of turner) springt aan en hangt aan de legger met rechte armen. In de voorzwaai wordt de heuphoek geopend en het lichaam recht gemaakt, de strekfase.

Bij een kip aan de hoge legger of rekstok is de aanzweeffase met gestrekte heupen. Omdat de turnster zo hoog boven de grond hangt, hoeft er geen gehoekte aanzweef gemaakt te worden.

Vervolgens worden de voeten richting de stok verplaats, waardoor er dus weer een heuphoek ontstaat. Dit noemen we de vouwfase. Hoe dichter de vouw is, hoe beter. Je kunt je voorstellen dat er hier ook enige mate van lenigheid is vereist.

Hierna worden de benen, vanaf de voeten tot aan de heupen, richting de verticaal gestoken. Het is belangrijk dat de benen tijdens deze beweging dicht bij de legger blijven. Door de snelheid en het duwen op de stok, kom je bovenlichaam vervolgens omhoog. Tot slot land je in steun op de legger, waarbij je armen tijdens de gehele beweging gestrekt zijn gebleven.

De zweefkip aan rekstok & brug met ongelijke leggers:

De stille kip aan rekstok & brug met ongelijke leggers:

De zweefkip aan brug met gelijke leggers:

Loopkip aan rekstok & brug:

De stille kip aan de brug met gelijke leggers:

De kip aan de ringen:

Verschillende fasen van de kip

Zoals bij bijna ieder element in de turnsport, wordt de kip opgedeeld in fasen. Dit gebeurt omdat turnelementen vaak complexe bewegingen zijn. Met in iedere fase weer een andere houding in het lichaam. Door met fasen te werken kan een turnelement in stukjes worden gehakt, en beter aan de sporter worden aangeleerd. Ook voor de trainer wordt een element op deze manier wat makkelijker aan de sporter aan te leren.

De kip bestaat uit vier verschillende fasen.

1. Aanzweeffase

Zoals eerder uitgelegd wordt deze fase zowel met als zonder gehoekte heuphouding geturnd. Om je geheugen weer even op te frissen: Bij de aanzweeffase bij kip opsprong aan de lage legger, zijn de heupen gehoekt, omdat de turnster anders de grond zou raken. De aanzweeffase dient voornamelijk om vaart creëren, zodat overige drie fasen goed kunnen worden uitgevoerd. Hieronder laten we je enkele oefeningen zien voor het trainen van de aanzweeffase

2. Strekfase

Bij de strekfase wordt de heuphoek op het einde van de voorzwaai volledig geopend. Deze beweging volgt óf op de gehoekte aanzweeffase, of (bijvoorbeeld aan de hoge legger) op een bolle aanzweeffase. In dit laatste geval maak je in feite een bol/hol kurbet beweging. Dit is de beweging in onderstaande video:

Met deze oefening kun je trainen op het volledig openen van de heupen aan de legger:

3. Vouwfase

De naam van deze fase verwoordt goed wat de turnster moet doen; vouwen! Nadat de heupen volledig zijn geopend in de strekfase, wordt de heuphoek nu juist zo ver mogelijk gesloten. De voeten worden hierbij richting de stok gebracht.

Methodische oefeningen voor het trainen van de vouwfase:

4. Sluit/duwfase

Tot slot de sluit/duwfase. Hierbij worden de benen vanaf de legger richting het plafond geprikt. Tegelijkertijd word er geduwd op de armen en de arm-romphoek gesloten. Dit zorgt ervoor dat de turnster tot steun op de legger uit komt. Met deze laatste fase hebben turners en turnsters vaak het meeste moeite. De sluit/duwfase vergt veel kracht, lenigheid en timing.  Hieronder enkele oefeningen voor het trainen op deze fase:

Fysieke voorwaarden voor de kip

Zoals je inmiddels hebt kunnen lezen wordt de kip opgedeeld in vier fasen. Bij iedere fase zijn fysieke voorwaarden van toepassing. Zonder het beheersen van deze fysieke voorwaarden, wordt het erg lastig om een technisch juiste kip te leren. We nemen ze hieronder met je door.

1. In de eerste, tweede én derde fase (zweef, strekfase en vouwfase) moet de turn(st)er beschikken over voldoende kracht in de buikspieren. Dit zijn oefeningen die je hiervoor zou kunnen aanbieden:

Methodische opbouw van de kip

Wanneer turners of turnsters voor het eerst gaan kennismaken met de kip, laat je ze niet direct een volledige kip op de legger uitvoeren.

In de turnsport en gymnastiekwereld hakken we profielelementen zoals de kip, vaak in stukjes. Door veel kleine deelbewegingen te oefenen, is het aanbod voor de sporters groot en divers. Op deze manier maken ze optimaal kennis met de bewegingen in het element.

Daarnaast kan er ook op een specifiek deel van de kip worden geoefend, als er bij een kind juist daar nog meer oefening is vereist. En turnster kan bijvoorbeeld al een mooi aanzweef maken, en is in staat om haar lichaam voldoende te vouwen. Ze heeft echter nog moeite met het duwen op de stok en het sluiten van haar arm/romp hoek, om uiteindelijk de kip te laten slagen. In dat geval kunnen er oefeningen voor de laatste fase van de kip worden aangeboden. Op het platform van Beter Turnen staan meer dan 50 video’s met methodische oefeningen om de kip aan te leren.

Hopelijk heb je wat nuttige tips kunnen halen uit deze blog, die je kunt toepassen in je eigen turntrainingen. Heb je zelf nog tips voor het aanleren van de kip in fasen? Laat het weten in de reacties, of praat mee met andere trainers op ons platform!