Wedstrijdzenuwen bij je turnster; hoe pak jij het aan?

De wedstrijden komen er weer aan! Je kan en mag weer laten zien waar je de laatste tijd zo hard aan hebt gewerkt. Voor de meeste turnsters echt iets om naar uit te kijken. Maar er zijn ook heel veel turnsters die last hebben van zenuwen. Er schieten allerlei gedachtes door je heen.

1. Wat nou als dat ene onderdeel niet lukt
2. Moet ik wel voluit turnen op de balk, met het risico dat ik er misschien wel vanaf val
3. Ik moet een harde aanloop nemen voor mijn laatste serie om hem tot op mijn voeten te landen
4. De opzwaai op brug zou eigenlijk net wat hoger moeten om een eis te halen
5. Als mijn trainer maar niet boos wordt als ik van de balk af val
6. Zouden mijn ouders nog wel trots op me zijn als ik die moeilijke sprong niet doe
7. Wat zouden mijn teamgenootjes ervan vinden als ik….

 En dan hoor je ook nog wel eens de opmerking van een trainer die zegt; “Als jullie met z’n allen op de balk blijven staan, dan krijgen jullie allemaal een lolly van mij”.

Je balk oefening op een turnwedstrijd

De turnster voor jou heeft haar afsprong gedaan. Het is jouw beurt. Je loopt richting de balk samen met je trainer. De plank voor de opsprong wordt klaargelegd en hij vraagt of de plank goed ligt. Je knikt. De jury is bezig om de oefening van de turnster voor jou te beoordelen en jij moet daarop wachten. De trainer benoemt nog een keer dat jij de laatste turnster bent van jouw groepje. Alle andere meiden zijn blijven staan; als jij blijft staan, dan verdienen jullie allemaal een lolly. Je gaat er alles aan doen om op die balk te blijven. De jury is klaar, je strekt je uit en maakt je opsprong. Je begint je oefening met je gymnastische sprongen. Er zit wel een wiebeltje aan het einde, maar je eerste onderdelen lukken. Gelukkig… Nu komt de radslag, die mislukt nog wel eens, maar nu blijf je staan zonder te wiebelen. Door naar de pirouette en ook die lukt, wel met een klein wiebeltje, maar je staat nog steeds op de balk. Er komen nog wat houdingen en dan je moeilijkste onderdeel het boogje achterover. Het heeft je veel tijd gekost, want tijdens de trainingen vond je dit best wel spannend. Maar ook deze gaat heel erg goed. Je maakt je laatste pasjes en dan…. Een wiebel, zo groot, dat je echt niet op de balk kan blijven staan. Net voor je afsprong val je van de balk met een pasje. Je baalt enorm, klimt weer op de balk en maakt je afsprong die ook goed gaat. Je strekt je uit naar de jury maar beseft je gelijk dat het door jou komt dat de groep geen lolly heeft verdiend. 

Invloed van de trainer

Wat nou als de trainer dit niet had benoemd, was de turnster dan blijven staan. Of heeft dat totaal geen invloed gehad op wat de turnster heeft laten zien? Het blijft altijd lastig om dit achteraf te zeggen. Maar waar je als trainer wel invloed op hebt is het gevoel wat een turnster overhoudt na een oefening. De turnster die haar balk oefening heeft laten zien, heeft eigenlijk een hele goede oefening laten zien. Ja, natuurlijk is ze gevallen en kost dit haar een punt, maar voor de rest heeft ze een stabiele oefening geturnd. Maar voor haar gevoel heeft ze het verpest voor iedereen. Voor haarzelf, maar ook de rest van haar groep want iedereen was blijven staan op de balk behalve zij. En door haar krijgt niemand een lolly.

Wat voor een gevoel heeft deze turnster als ze de volgende keer weer een wedstrijd heeft en moet beginnen aan haar balk oefening? 

Hoe pak jij het aan?

Hoe pak jij dit als trainer aan? Wat zeg je wel en juist niet tegen een turnster. Dit geldt natuurlijk voordat ze beginnen aan hun oefening, maar ook als ze klaar zijn. Met welk gevoel sluiten zij een wedstrijd af. 

Heb jij hier als trainer een bepaalde strategie voor? Ik ben erg benieuwd! Laat in de reacties achter hoe jij handelt in dit soort situaties!

Groetjes,
Martine Viergever