Team maken van een turngroep, hoe doe je dat als turntrainer?
17 mei 2020 
3 min. leestijd

Team maken van een turngroep, hoe doe je dat als turntrainer?

Elke week staan ze weer voor je neus, je turners of turnsters. Een recreant zie je mogelijk maar een uurtje per week, een wedstrijdsporter veel vaker. In de jaren dat ik lesgaf heb ik ze beide gehad. Alhoewel turnen een individuele sport is, vond ik de groepen waar een hechte band als team ontstond het leukste. Maar hoe creëer je een teamsfeer bij een individuele sport als turnen?

Van een turngroepje een “team” maken

Team turnen turnsters

Samen turnen

Eigen ervaring

Heel lang heb ik zelf op vrijdagavond geturnd in een groep die vanaf ongeveer hun twaalfde bij elkaar waren. We waren een hechte groep en deden ook wel eens iets naast het turnen. Ook nieuwe meiden werden in de groep opgenomen. Iedereen stond daar open in en we wilden eigenlijk allemaal het liefst maar één ding: turnen.  De groep was voor mij een van de redenen waarom ik er zo lang bleef turnen. Ook toen ik bij een andere vereniging extra ging turnen, was het vooral de groep en misschien ook wel de trainer waardoor ik er niet wilde stoppen.

Ik denk dat een hechte band bij turnsters vooral belangrijk is in groepen waar de turnsters wat ouder zijn. Dan begint het sociale aspect mee te spelen en pas je daar niet tussen, dan wordt zo’n sport vanzelf minder leuk is mijn ervaring. Dat was voor mij in ieder geval altijd een reden om met een sport of bij een groep te stoppen.

Team turnen turnsters

Hoe creëer je een “team”?

Alhoewel een groot deel natuurlijk ligt aan de leden die je in de groep hebt, zijn er denk ik ook genoeg dingen die je zelf als trainer kan doen. Het is denk ik in ieder geval van belang dat je als trainer weet wie er in je groep zitten. Zo kun je soms door je groepen tijdens een les handig in te delen al veel doen aan de band tussen de kinderen in de les.

Bij de recreatiegroepen probeerde ik af en toe ook iets buiten de lessen om te doen. Dit was soms maar heel klein zoals een samenwerkingsopdracht, maar ook iets groters zoals een activiteit met Sinterklaas en een seizoensafsluiting. Vaak gewoon wel tijdens de les maar altijd iets waar het gevoel als team door werd versterkt. Daarnaast zorgde ik ook wel eens voor een kleine attentie met een gelukwens voor de turnsters.

Na een aantal jaar ging ik een niveaugroepje draaien (D2/5e divisie niveau). De groep werd gestart vanuit een recreatiegroep in een bepaalde wijk en veel van de meisjes uit de originele groep kenden elkaar al. Ook kreeg ik er meteen enthousiaste ouders bij die meedachten over activiteiten voor buiten de les.

Met deze groep had ik het geluk dat er al een soort band tussen de meiden was. Toch veranderden vriendschappen door de jaren heen omdat er meiden bijkwamen en afvielen. Nieuwe meisjes werden altijd gemakkelijk in de groep opgenomen en waren binnen no-time onderdeel. Het leek alsof ze er altijd al bij hadden gehoord. Dat kwam zeker door de open houding van de meiden, maar ik denk ook dat ik daar aan heb bijgedragen omdat ik, zeker toen de meiden ouder waren, hen heb laten meedenken over hoe we de groep en de lessen vormgaven.

Mijn eigen bijdrage aan het team

Al vanaf het eerste jaar waren uitjes en activiteiten buiten de gymzaal belangrijk voor mij. Voor mij betekende vooral die niveaugroep veel meer dan een groepje meiden dat ik turnles gaf. Elk jaar maakte ik aan het begin van het jaar een kalender waarin ik meteen de wedstrijden en mogelijke extra activiteiten benoemde. Er ontstond door de jaren heen een vast patroon van activiteiten die we elk jaar wel ondernamen en dat versterkte het groepsgevoel. Er was geen onderlinge strijd maar juist een positieve sfeer en een motivatie elkaar beter te maken.

Toch was er ook een valkuil bij die laatste groep. Sommige meiden hebben misschien te lang in de groep gezeten en konden het niveau eigenlijk niet meer. Ook mij gingen ze voorbij in mijn kennis als trainster maar omdat er zo’n band was ontstaan, wilde ik voor hen nog doorgaan met lesgeven aan die groep. Ik had het geluk dat dat ook kon en de groep hetzelfde kon blijven. Toch heeft het misschien sommige meiden wat achtergehouden en dat is dan natuurlijk jammer.

Voorlopig is er voor mij even geen nieuwe groep, maar ik hoop in de toekomst weer te kunnen bijdragen aan het creëren van een teamgevoel binnen een groep met individuele turnsters. Het maakt het training geven toch weer net een stukje leuker!

Kun je meer tips gebruiken voor het creëren van teamgevoel? Bekijk dan eens de coachingsmethodes op het Beter Turnen Platform en meer blogs op onze website.

 

Over de schrijver
Ik ben Floortje, 30 jaar, moeder, docent Engels en trainster. Lesgeven en turnen zijn twee grote passies en ik doe dan ook niets liever dan in de zaal staan met een groep kinderen. Ik heb de afgelopen jaren zo'n beetje alle groepen binnen de vereniging wel gezien (ouder-kind, kleuter, recreatie, senioren en wedstrijd). Mijn passie ligt voornamelijk bij de jongste kinderen en de recreatie al vind ik de laagste wedstrijdniveaus ook erg leuk. Buiten lesgeven vind ik het leuk om activiteiten te organiseren (wedstrijdjes of uitjes) en heb ik een tijdje meegedacht in het bestuur. Nu als moeder moet ik toch wat gas terugnemen en stopt het lesgeven tijdelijk (met pijn in mijn hart). Maar het turnen kan ik niet loslaten en daarom hoop ik dat ik met het schrijven van blogs die leegte een beetje kan opvullen. Hopelijk vinden jullie het leuk te lezen over mijn ervaringen als trainster maar nu ook mijn ervaringen als moeder! Floortje is gastblogger bij Beter Turnen.
Reactie plaatsen