Turnen: mijn ervaring en uitdagingen als fanatieke turnster

Ik ben Lieke van de Belt, ik ben 13 jaar en ik turn bij de vereniging Dos Dwingeloo. Het seizoen wat ik nu zou hebben, maar wat is afgelopen heb ik 1 wedstrijd geturnd in Junior 4E, dit jaar was ik een eerste jaar junior. Dit is mijn eerst turnblog als gastblogger bij Beter Turnen! In deze blog ga ik je meenemen in mijn ervaring als turnster.

Mijn droom om te gaan turnen

Ik ging ongeveer 5,5 jaar geleden op turnen. Dat was voor mij toen echt een droom die uitkwam! De zus van mijn vriendin zat toen op de selectie en wij wilden er ook super graag bij! Toen we op een avond gebeld werden dat we bij de selectie mochten was ik zo ongelooflijk blij! Vanaf het moment dat ik op de selectie kwam vond ik turnen al één van de leukste dingen om te doen, en dat vind ik nu nog steeds.

Turnen in de selectie

Voor mij begon de selectie nou niet op de beste manier. Ik zat in de proeftijd om te kijken of ik geschikt was om echt verder te mogen met de selectie. Daar had ik nog maar 3 trainingen gehad, toen ik last van mijn knie begon te krijgen. Ik moest stoppen en kon eerst niet meer trainen, ik had veel afspraken bij dokters en moest ook een aantal keer naar het ziekenhuis toe. Ze waren erachter gekomen dat mijn knie overbelast was, omdat turnen niet de enige sport was die ik op dat moment deed.

Ik mocht tot de zomervakantie niet meer sporten. Hier baalde ik toen zo erg van, want de proeftijd voor de selectie liep tot de zomervakantie. Ik was daardoor toen heel erg bang dat ik niet meer op de selectie zou komen, daar zou ik zo erg van balen! En toen tijdens de zomervakantie kregen we een telefoontje van mijn vereniging, op dat moment was ik erg bang dat ik niet door zou mogen naar de selectie omdat ik mezelf maar op 3 trainingen kon bewijzen. Maar toen mocht ik toch blijven bij de selectie! En vanaf toen begon voor mij het echte turnen.

Meedoen aan turnwedstrijden

Ik was toen ik bij de selectie kwam 8 jaar oud, dat betekende dat ik gelijk zou beginnen met wedstrijden! Het eerste jaar dat ik zou turnen, zou ik doen in instap D2. Voor de eerste wedstrijd was ik heel erg zenuwachtig! Maar eigenlijk ging mijn wedstrijd best goed! Ik werd uiteindelijk 4e, waar ik toen heel erg van baalde, maar als ik er nu later over terug denk was dit eigenlijk zo goed voor mijn allereerste turnwedstrijd!

De tweede wedstrijd van dat jaar verliep toen wel wat minder soepel, met 3 vallen van de balk was ik nou niet heel tevreden, maar uiteindelijk behaalde ik nog een 5e plaats op de meerkamp! De wedstrijd die ik daarna had was het Drents Kampioenschap. Ik eindigde die wedstrijd in het midden, maar ik was al zo trots en blij dat ik erbij mocht zijn! Tijdens de toestelfinales kwam de grootste verassing voor mij! Ik werd tijdens mijn 1e jaar turnen Drents kampioen op sprong!

De jaren daarna ging het turnen voor mij steeds beter. Ik won redelijk vaak medailles en kwam er ook achter dat balk en sprong echt de toestellen waren waar ik wel goed in was. Pupil 1 d1 is voor mij een topseizoen geweest. Ik sprong zelfs al op trainingen Arabier-Flikflak-Salto! Maar toen in pupil 2 d1 ging het voor mij helaas erg fout. De wedstrijden verliepen nog heel goed. Maar halverwege het wedstrijdseizoen maakte ik een vervelende val bij Arabier-flikflak. Vanaf dat moment heb ik een angst gekregen voor het springen van achterover series. En daar heb ik een behoorlijke tijd last van gehad.

Op naar het kampioenschap turnen

Het jaar Pupil 2 D1 heb ik fijn afgemaakt! Een toestelfinale vloer stond ook niet op mij te wachten, dus na het Drentskampioenschap ben ik vooral bezig geweest met het weer durven van de Arabier-Flikflak. Ik oefende het hele seizoen door, maar toch wou het maar niet echt werken. Het jaar daarna kwam ik terecht in Jeugd 1 D1, dit vind ik denk ik het minst leuke turnjaar die ik tot nu toe mee heb gemaakt. De eerste wedstrijd van dat seizoen ging helemaal fout voor mij, niet alleen op vloer. Maar ook op sprong. Die wedstrijd eindigde ik ook onderaan waar ik heel erg van baalde.

De tweede turnwedstrijd

De tweede wedstrijd van het seizoen had ik op training met hulp wel een paar keer Arabier-Flikflak gesprongen. Bij het inspringen op de wedstrijd deed ik het ook, dan wel met hulp. Maar ik koos ervoor dat ik ook wanneer ik mijn oefening voor de jury wou doen, Arabier-Flikflak wou doen i.p.v. Radslag-Arabier. Ik had verwacht dat ik door de druk wel een Arabier-Flikflak zou springen. Ddat lukte mij in Pupil 2 D1 tenslotte ook maar tijdens de wedstrijd viel dit enorm tegen. Helaas blokkeerde ik en deed ik alleen een Arabier. Ik was de rest van mijn vloeroefening toen kwijt, ik moest een losse radslag doen, maar die lukte niet. Daarna moest ik de loopoverslag- loopoverslag- overslag doen. Maar ik deed alleen de eerste 2 loopoverslagen.

Toen ik klaar was met deze vloeroefening was ik zo verdrietig, en bovendien was ik erg teleurgesteld in mezelf. Tijdens de prijsuitreiking kwam toen voor mij de grootste verassing, ik was ondanks die rampzalige vloeroefening alsnog 3e geworden! Ik had die wedstrijd wel de balkoefening neergezet waar ik het meest trots op was, misschien heeft dat me dan wel de 3e plek opgeleverd. En tijdens het PK, ging opeens alles goed! Maar hoe was mij dat nou opeens gelukt?

Oefenen om mijn turnangst te overwinnen

Nou dat ging niet vanzelf! Ik heb om de Arabier-flikflak serie weer te springen enorm veel moeten oefenen en proberen mezelf over deze angst heen te kunnen zetten. En hoe apart dit misschien wel klinkt, toen ik hem voor het eerst weer deed, sprong ik het gelijk alleen. Eerst had ik met mijn trainster met witte matjes gedaan en dan met hulp de serie springen. Toen sprong ik de serie wel eens, maar lang niet altijd. Ik weet wel zeker dat dat stapje mij toch heeft geholpen om het weer alleen te springen.

Volgens mij was het een paar weken later toen ik besloot zelf te kijken wat ik kon. Wanneer ik aan de beurt was op vloer pakte ik een zacht matje. Ik sprong eerst een paar keer de flikflak uit stilstand, dit durfde ik wel en ik dacht dat dat mij zou kunnen helpen om uiteindelijk weer een keer Arabier-Flikflak te kunnen springen. Daarna besloot ik er eerst een handstand voor te doen, en daarna een radslag. Voor mijn idee had ik dan wel al iets voor de flikflak en kwam ik zo steeds wat stapjes dichter bij de Arabier-Flikflak.

De stappen erna

Daarna wou ik het al gelijk met een Arabier ervoor doen, ik merkte wel dat dit misschien 1 stapje te snel was, en dat mijn angst natuurlijk ook niet zomaar zou verdwijnen. Dus besloot ik wel een Arabier ervoor te doen, maar dan stilstaan en dan naar bijvoorbeeld 3 seconden de flikflak te springen. Dit deed ik dan steeds wat sneller, en opeens gebeurde het. Ik sprong weer een Arabier-Flikflak! Ik was op dat moment zo ongelofelijk blij dat ik toch door was gegaan met oefenen! En dat ik hem in 1 training oefenen weer zou doen, dat had ik al helemaal niet verwacht!

En het was nog op tijd voor mijn wedstrijd ook! Ik kon tijdens het PK weer mijn Arabier-Flikflak springen. Ik eindigde deze wedstrijd helaas niet op het podium, door een val van de brug. Maar dat maakte voor mij niet eens heel veel uit. Ik had na 1 jaar angst weer mezelf overwonnen!

Angsten voor series bleven terugkomen

Toch was de angst voor achterover series nog niet verdwenen! Toen ik na de zomervakantie weer moest gaan trainen durfde ik de serie eerst weer niet. Na een paar keer doen kwam ik er wel weer overheen en sprong ik het wel, maar dat was lang niet altijd zo! Bovendien durfde ik een Arabier-Salto nog niet te springen. Dus besloot ik om dat jaar een Arabier-Flikflak en een vooruit salto in mijn oefening te gaan doen.

Maar dat de angst niet was verdwenen, bleek later tijdens de wedstrijden wel. Elke training die ik voor de wedstrijd had, was de angst opeens terug. Een Arabier-Flikflak springen zat er dan voor mij niet in. Dat leverde dan altijd redelijk wat stress en paniek op bij mezelf. Maar vervolgens ging het op de wedstrijden altijd goed! Ik sprong de serie door en tijdens mijn tweede wedstrijd behaalde ik zelfs een tweede plaats op vloer. Ik was heel blij dat mijn series waren verbeterd, maar toch was het nog niet helemaal hoe ik het wou. Natuurlijk heeft iedereen doelen, en sommige zijn erg uitdagend. Maar voor mij was er op dat moment nog maar 1 doel, het seizoen wat eraan zou komen naast Arabier-Flikflak ook Arabier-Salto doen in mijn vloeroefening.

Grote verandering in het turnseizoen

En dat is in het seizoen waar we nu in zitten, het seizoen wat helaas al vroeg moest stoppen vanwege corona. Ik heb 1 wedstrijd geturnd dit seizoen maar die wedstrijd was voor mij een teken dat ik mezelf blijf verbeteren en steeds meer mijn angst aan het overwinnen ben. Want na de zomervakantie begon ik gelijk met trainen op een Arabier-Salto. Ik heb heel wat pogingen gedaan, eerst met een matje, vervolgens zonder matje. Maar eigenlijk wel altijd met hulp. Wij hebben van onze vereniging altijd een oefenwedstrijd, daar laat je je oefeningen zien en kan je zelf zien hoe ver je bent. Ik had op dat moment maar één doel, Arabier-Salto springen. En dat doel leek eerst te gaan mislukken.

Aanpassing van series op vloer tijdens de turnwedstrijd

In mijn eerste serielijn zou ik de Arabier-Salto springen, en in de tweede serielijn een Arabier-Flikflak. Ik zette tijdens de eerste serielijn mijn Arabier in, maar de salto kwam er niet. Ik baalde daar echt heel erg van, want dat was eigenlijk het enige doel wat ik die wedstrijd had. En toen ik aanloop voor Arabier-Flikflak besloot ik opeens dat ik geen Arabier-Flikflak zou springen, maar een Arabier-Salto. En ik sprong hem!

Het was toen natuurlijk nog lang niet de vloeroefening die ik wou neer zetten want ik had tenslotte maar 1 serie gesprongen. Maar voor mezelf was het wel een stap in de goede richting. Ik heb toen tot de echte wedstrijd extra veel geoefend op mijn series. Tijdens de wedstrijd begon ik op sprong, wat al niet lekker ging. De 2e sprong had ik niet gesprongen, gelukkig zou die alleen meetellen voor kwalificatie van een toestelfinale en niet voor de punten van de meerkamp. Brug ging vervolgens ook niet helemaal soepel, maar toch een redelijke oefening. Met balk een val en ik had toen zelf al besloten dat het podium die dag er niet meer inzat. Het enige wat ik toen nog wou doen was gewoon de vloeroefening neerzetten met beide series. Een vloeroefening waar ik trots op zou zijn.

Ik was pas als een van de laatsten aan de beurt, en dat maakte mij behoorlijk zenuwachtig. Maar toen ik Arabier-Salto had gesprongen waren al mijn zenuwen weg. Ik zette een vloeroefening neer waar ik zelf heel trots op was omdat het voor mij betekende dat ik mijn angsten nog steeds aan het overwinnen was. De grootste verassing kwam aan het einde van de wedstrijd. Door mijn vloeroefening had ik toen nog redelijk wat punten gehaald waardoor ik eindige op een 3e plaats.

Blijf je turndoelen nastreven

Zoals je kunt lezen heb ik dus tijdens de afgelopen 3 jaar turnen, eigenlijk maar 2 echte doelen gehad! Dat was wat voor mij echt belangrijk was om te doen. Ik ben erg blij dat ik altijd toch doorging, er waren zeker momenten dat ik er wel mee wou stoppen omdat het dan even niet lukte. Maar doordat ik toch doorging met oefenen heb ik doelen behaald en angsten overwonnen! Nu ik deze doelen heb behaald zijn er ook zeker weer nieuwe doelen gekomen. Ik wil een Arabier-Flikflak-Salto springen, en de eerste stapjes zijn ook al gezet. Uiteindelijk zou ik dat graag willen uitbouwen naar een streksalto. Wat ik zou willen zeggen is, blijf altijd doorgaan! Ook in de mindere momenten. Als je blijft oefenen zal het uiteindelijk wel lukken.

Ben je op zoek naar meer oefeningen om beter te gaan turnen? Bekijk dan eens de pagina voor turnsters met oefeningen en challenges. Of klets met andere turnsters over wedstrijden in de Gymnast Zone.